محمد انصاری اصل - دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی و وکیل پایه یک دادگستری
بهنام آرزومند - کارشناس ارشد حقوق جزاء و جرم شناسی

هرزه نگاری تجسم و نمایش بی پرده و آشکار از رفتار جنسی است که گاها به دلیل مشکلات و معضلاتی که برای جوامع داشته به طوریکه پاکدامنی و پرهیزگاری را مورد خدشه قرار داده، دولت ها را بر آن داشته که به مقابله با این پدیده بپاخیزند و هرزه نگاری را موردجرم انگاری قرار دهند . قانونگذار ایران هم جرم انگاری در قبال هرزه نگاری را تایید کرده است و در صدد است که تمام مصادیق هرزهنگاری را قانون گذاری کند؛بدین ترتیب که تلاش کرده است با به کار بردن واژه ها و عباراتی کلی چون جریحه دار کردن عفت عمومی ، افساد ، صور قبیحه ، تمامی اشکال و صور احتمالی هرزه نگاری را جرم انگاری نماید؛ اما بررسی دقیق و موشکافانه ی قوانین موجودنشان می دهد که قانونگذار در این زمینه آن چنان که باید و شاید موفق نبوده است؛ چرا که هنوز هم موارد و مصادیق مهمی وجود دارندکه مرتکبان آنها قابل مجازات نیستند . این بدان معناست که تمام صور هرزه نگاری در قانون ایران جرم انگاری نشده است. قانونگذار پاسخ های کیفری شدیدی را در قبال هرزه نگاری در نظر گرفته است . در برخی موارد برای این جرم، مجازات افساد فی الارض اعدام پیش بینیشده است؛ مجازاتی که در برخی دادنامه های صادره نیز انعکاس یافته است . آنگونه که گاه محارب و مفسد فی الارض بودن متهمان از اینطریق احراز شده است که متهم، با هدف فروپاشی اهداف نظام مبادرت به هرزه نگاری کرده است . سیاست جنایی تقنینی ایران در قبال هرزه نگاری، بسیار پراکنده است و قوانین موجود در مورد هرزه نگاری از انسجام کافی برخوردار نیست، که در این مقاله به بررسی مبانی جرم انگاری و تعیین کیفر مواضع حقوق داخلی در رابطه با این جرم می پردازیم . نتیجتا می توان گفت حقوق کیفری ایران در قبال رفتار هرزه نگاری جایگاه مناسبی ندارد.

هرزه نگاری، مبتذل، مستهجن،منافی اخلاق عمومی، حقوق کیفری