پیمان قاسمی - دکتری صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، دانشکده مهندسی صنایع ، تهران
حسن احمدی چوکلایی - دانشگاه پیام نور مرکز ساری، دانشکده مهندسی صنایع، ساری
علی کربلایی ابراهیم - دانشگاه پیام نور مرکز ساری ، دانشکده مهندسی صنایع ، ساری
سهیل شفایی تیلکی - دانشگاه پیام نور مرکز ساری ، دانشکده مهندسی صنایع ، ساری
زهرا شبستانی - دانشگاه پیام نور مرکز ساری، دانشکده مهندسی صنایع، ساری

در این تحقیق به بررسی حرکت و عبور و مرور سرویس مدارس پرداخته می شود. سرویس مدارس معمولا برنامه ریزی خاصی برای چگونگی حرکت و ایجاد نظم در طول مسیر ندارد و معمولا این حرکت ها مبتنی بر تجربه رانندگان است و چندان مبتنی بر اصول علمی نمی باشد از این رو در این تحقیق به بررسی حرکت سرویس های مدارس می پردازد و مدلی ارایه می شود که حرکات را تا جای ممکن به حداقل رسانده و از عبورهای تکراری از ایستگاه ها جلوگیری به عمل آید و کوتاه ترین مسیرها را معرفی شده و همچنین معرفی راهکاری برای سوق دادن چند دانش آموز به یک ایستگاه سعی شده تعداد ایستگاه ها کاهش یابد. در ادامه با توجه به کاهش حرکات وسایل نقلیه مقدار زمان صرفه جویی شده و هزینه های اقتصادی را تعیین می شود.

مسیله مسیریابی اتوبوس مدرسه؛ محیط شهری؛ دانش آموزان خاص؛ برنامه ریزی عدد صحیح خطی