غلامرضا قشقایی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی زاهدان
مهران سالاری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
علی روانان - مربی پایه - ۱۳ ، دانشجوی دکتری حقوق خصوصی ، دانشکده حقوق و علوم سیاسی زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

امروزه تابعیت در تمام کشورهای دنیا قاعده شناخته شدهای است که مبانی و اصول حاکم بر آن مشخص و معلوم است. قاعده تابعیت که موجودیت آن ریشه در حقوق بینالملل دارد، از زمانی مطرح شد که دولتهای مستقل به مفهوم امروزی تشکیل شد و در ادامه تشکیل دولتها، ملیگرایی و ملیت مطرحگردید، با این وجود، برخی اعتقاد دارند که قاعده تابعیت چون نشانگر رابطه فرد با دولت است، از قواعد حقوق عمومی محسوب میشود. اگر تابعیت از نظر تاریخی بررسی شود، گاهی بومی بودن فرد در یک شهر خاص، تابعیت به شمار میرفت، گاهی نیز مبنای تابعیت به عواملی از قبیل دین و اقامتگاه بستگی دارد. پس از تشکیل حکومتهای استبدادی، ملاک تعیین تابعیت، فرمانبری از پادشاه محسوب میشد. با ظهور عصر رنسانس و تشکیل دولتهای مختلف با تفکرات ملی گرایانه، ملاک تابعیت بر اساس ملیت و قومیت شکل تازه ای به خود گرفت

تابعیت ، قواعد حقوق عمومی، دولت، ایران