فاطمه صالحی - دانشجوی پسا دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی موسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران دانشگاه مک گیل

علوم بلاغی شامل معانی، بیان و بدیع که روی هم رفته دانش های زیبا شناختی ادب اسلامی نام گرفته اند، علومی هستند که شیوه ها، شگردها و ترفندهای هنری موجود در اثر ادبی را مورد بحث و بررسی قرار می دهند و با بهره گیری از این سه دانش است کهمی توان تفاوت میان زبان عادی و زبان ادبی را آشکار نمود. از میان سه علم مذکور، بیان و بدیع بیشتر با آرایه های زیبا شناختی مربوط با تخیل و موسیقی لفظی کلام سروکار دارند در حالی که علم معانی شگردهای ادبی در حوزه زبان و نیز کیفیت سخن گفتن بر مقتضاییکی از باب های علم معانی است که به دلیل رایج نبودن فن فصل و وصل . حال و مقام را مورد بررسی و مطالعه قرار می دهدنقطه گذاری در قدیم در نظر بلاغیون سنتی از جایگاه بسیار بلندی برخوردار بوده است تا بدانجا که برخی از بلاغت نویسان، بلاغت را به شناخت مواضع فصل و وصل تعریف کرده اند. مقاله حاضر می کوشد تا با تکیه بر بوستان سعدی به معرفی فصل و وصل در علم معانی بپردازد

بلاغت، علم معانی، فصل و وصل، بوستان سعدی