ابراهیم نامداری - عضو هیات علمی استادیار دانشگاه پیام نور.
سمیه فتاحیان - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه

بیداری و آگاهی مردم ، آزادی خواهی ، عدالت خواهی ، قانون گرایی، مبارزه با استبداد ، وطن دوستی و در یک کلمه مشروطه خواهی از مهم ترین حوادث دوران معاصر ایران و برخی دیگر از کشورهای پیرامون آن بوده است . از این رو مقاله ی حاضر به بررسی این درونمایه ی مشترک در شعر دو شاعر هم عصر ’ احمد شوقی ’شاعر مصری و محمد تقی بهار ’شاعرایرانی می پردازد . احمد شوقی و محمد تقی بهار ، با دو زبان متفاوت و در دو کشور مختلف زندگی کرده اند ، ولی مضامین مربوطبه مشروطه خواهی در اشعار این دو شاعر مشترک است و این نشان دهنده اشتراکات فرهنگی و اجتماعی دو ملت ایران و مصر است . این دو شاعر خواهان نظام مشروطه و پارلمانی مبتنی بر قانون و عدالت ، با حاکمانی لایق ، کاردان و عالمند . نظامی که آسایش وسعادت و پیشرفت مردم را تامین نماید و مانع ظلم و ستم شود . اما افسوس که نظام مشروطه در دوره این دو شاعر - در ایران و مصر - آنگونه که باید رشد نمی کند و به ثمر نمی نشیند . مخالفان مشروطه بر مجلس و دیگر ارکان مملکت سیطره می یابند و وطن در معرض نابسامانی و آشفتگی قرار می گیرد . از این رو هر دو شاعر ، مردم را به پاسداشت و حفاظت از وطن ، فرا می خوانند .

احمد شوقی ، محمد تقی بهار ، مشروطه ، مصر ، ایران