مرتضی براری رییسی - عضوهییت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ولآیت ایرانشهر مربی

سبک یا شیوه نگارش، از موضوعاتی است که از دیرباز مورد توجه ناقدان بوده و ریشه آن را می توان در آثار ناقدان روم و یونان باستان مشاهده کرد. این دانش در قرن بیستم، مانند فنون دیگر ادبی تحت تاثیر زبان شناسی قرار گرفت و رنگ و بوی تازه اییافت. سبکشناسی دانشی است که مخاطب را در ارزیابی و درک بهتر اشعار کمک می کند. جبران خلیل جبران، از جمله شاعران مکتب رمانتیسم و معاصری است که در مضمون و قالب شعری دعوت به نوآوری کرد وشعرش را در خدمت اجتماع قرار داد. وی، علاوه بر نوشته هایش، در شعر نیز دارای سبک خاص است که در این راه از شاعران غرب تاثیر پذیرفته است. در این مقاله سعی بر آن است تا با تکیه به برخی از اشعار جبران خلیل جبران، سبک وی در سطوح سهگانه زبانی، فکری و ادبی مورد شناسایی قرار گیرد. گفتنی است که آهنگ و موسیقی دلنشین، عاطفه صادقانه، زبان شعری جدید با استفاده از الفاظ ساده و تعابیر زیبا، تصاویری شعری جدید در غالب انواع صور خیال و غیره از مهم ترین شناسههای سبک این شاعر رمانتیسم است.

سبک، سبک شناسی، شعر، جبران خلیل جبران