مریم حسنی - گروه گرافیک،واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران
محمدرضا شریف زاده - گروه پژوهش هنر، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

گفتگو و تحقیق راجع به موضوع زنان امری است پیچیده و مستلزم بررسی و مطالعه فراوان می باشد. زن موجودی است به ظاهر ضعیف و ظریف که در زیر آن پوسته ظریف، دارای نیروی خارق العاده معنوی و جسمی برای زادن و پرورش دادن و به بلوغ رساندن است. این روند انسان ساز گاهی به دید کم لطفی نگریسته می شود. در این مقاله ما به بررسی یکی از منظومه های ناظم بزرگ کشورمان(هفت پیکر) می پردازیم. هفت پیکر نظامی یکی از تکامل یافته ترین آثار ادبی جهان است که از لحاظ هماهنگی گفتار، اندیشه، تصویر پردازی و فضا آفرینی های خیال انگیز بی مانند است . نظامی در این منظومه با کمک گرفتن از رویدادهای زمینی و به تصویر کشیدن آنها به صورت کاملا متافیزیک سعی در رساندن معانی مختلف با تصویر سازی هایی بسیار قوی دارد. در این پژوهش، جستجو درنمادهای زنانگی هفت پیکرنظامی همراه با آنالیز آنها با دیدگاهی متفاون انجام شده است. از طریق بازگشت به کهن الگو ها و توجه به مفاهیم بنیادین زن، می توان پرده از راز نمادهای این منظومه برداشت.بدون شک داشتن اطلاعاتی از فرهنگ آن دوران می تواند ما را در این مسیر یاری کند. روش این تحقیق براساس مطالعه و بررسی تحلیلی و تطبیقی، در برخی موارد مقایسه ای، برای درک بهتر مفاهیم است. مهمترین نتایج بدست آمده از این پژوهش، شناخت ادراکات شاعر از معنی نمادین زنان در نقش معشوق است.

نماد شناسی،هفت گنبد نظامی، هویت زنانه