معصومه کندی - دانشگاه دکتر شریعتی، دانشگاه جامع علمی و کاربردی

هنر به طور روشن اصلی ترین برون داد بشر در حوزه ی ادراک ها و احساس های اوست که از طریق آثار کلامی و ادبی، تصویری و دیداری ، موسیقایی، نمایشی و جلوه های نوین هنر متبلور می شود. براین اساس هر یک از گزاره های حسی، عاطفی، بینشی و شناختی انسان از پدیده ی شگفت هنر سهم دارند و موضوع و دست مایه ی آن قرار می گیرند. در همه ی دوره های تاریخی در هنر ایران، زن از جایگاهی انسانی برخوردار است و در هنر ایرانی ،التذاذ جنسیتی در باز نمایی زن کم تر به چشم می آید. توجه به حریم زن از ویژگی های شاخص هنر ایران است. در حالی که در بسیاری از جوامع و در طی دوره های مختلف تاریخی می بینیم که بخش قابل توجهی از مضامین هنری به بازنمایی جذابیت های جنسیتی زن اختصاص دارد. در ایران چندین پدیده بر پویایی نقش زنان تاثیر داشته است: دگرگونی هایی هم چون نوگرایی(مدرنیزاسیون)با سویه های خوش آیند و ناخوش آیند آن از دوسده پیش تا کنون و آغاز داد و ستدهای دانش گوناگون سیاسی، اجتماعی ،خانواده گی، و پرورشی ،دگرگونی ها اندیشه گی و اجتماعی و فرهنگی پدید آمده در انقلاب اسلامی ایران ،دوره هویت یابی، و ویژگی های نوین جهانی شدن ، هر یک به گونه ای در دگرگون شدن نقش زن دست داشته است. زن ،موضوعی است که در ادبیات و هنر همیشه مورد توجه و اهمیت خاصی بوده است. این موضوع در هنر های تجسمی ایران از دیر باز تاکنون مورد توجه هنرمندان دوره های مختلف از جمله دوره معاصر قرار گرفته است. بدین ترتیب نقش زن در هنر را می توان از جنبه های گوناگون مورد ارزیابی و تحلیل قرار داد. در این تحلیل ها می توان زن را در مقام مولد و پدید اور و نیز درمقام موضوع و محتوای اثر هنری مورد بررسی قرار داد دراین مبحث ابتدا تعریفی از هنر و آفرینشگری خواهیم داشت وسپس به ارتباط هنر و زن خواهیم پرداخت و تاثیرات هنر بر اجتماع و فرهنگ را بررسی می کنیم و در پایان دلایل حضور زنان در زمینه هنر به خصوص جامعه معاصر ایران را مورد بحث قرار خواهیم داد.این تحقیق براساس مطالعات کتابخانه ای انجام شده است.

زن، هنر،اجتماع، هنرهای تجسمی، فرهنگ