شهرسازی ایمن با تاکید برضرورت پیوست زیست محیطی در بلند مرتبه سازی

امروزه از دید کارشناسان محیط زیست و مدیریت شهری در برنامه ریزی استراتژیک، در پروژههای شهری سه عامل مهم تصمیم گیری در مکان یابی مناسب، برقراری بهینه سازی محیطی در انتخاب فرآیند و مدنظر قرار دادن ملاحظات زیست محیطی در کلیه امور نقش اساسی دارند. هرشهریتجلی فضای نظامهای زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی حاکم بر آن است. شهرمشهد نیز از این تعریف مستثنی نیست. روشتحقیق این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی بوده و با بررسی این پژوهش نشان می دهد که به طور مشخص انجام مطالعات ارزیابی اثرات زیست – محیطی در مرحله امکان سنجی، مکان یابی و قبل از اجرای پروژههای عمرانی در شهر به عنوان یکی از موثرترین روشهای مدیریتی در کاهش اثراتزیست محیطی و ابزاری در راه رسیدن به توسعه پایدار شهری بشمار می رود، همچنین به تاثیرات منفی پروژههای عمرانی که بدون ارزیابی زیستمحیطی بویژه مرتفع سازی یا بلند مرتبه سازی، صورت گرفته است، پرداخته شده تا با ارایه راهکاری مناسب تاثیرات منفی پروژههای عمرانی را برمحیط زیست شهری و سلامت شهروندان کاهش داده و در جهت توسعه پایدار شهری گام بردارد. مهمترین بخش مدیریت محیط زیست شهری درمسیله تراکم و بلند مرتبه سازی را میتوان در مواردی همچون تعهد و خط مشی شفاف زیست محیطی، برنامه ریزی لازم در جهت شناساییجنبههای زیست محیطی، اجرای به موقع، ارزیابی و سنجش از عملکردها، بازنگری و بهبود مستمر به امور جستجو نمود.

Keywords:

بلند مرتبه سازی , برنامه ریزی شهری , محیط زیست , مدیریت شهری