ارایه یک مدل مفهومی برای توسعه پایدار در حمل و نقل ریلی درون شهری

در طی سالهای اخیر، استراتژیهای حمل و نقل پایدار در سطح بین المللی و در بسیاری کشورها بکار گرفته شدهاست ولی با این حال موفقیتهای اندکی در این زمینه گزارش گردیده است. هدف از این مقاله ارایه شاخصهای پایداری در بخش حمل و نقل ریلی درونشهری(مترو) است که پس از تعیین مشکلات زیست محیطی و موانع قانونی آن در بخشهای مختلف به کمک روش فشار وضعیت پاسخ (ف.و.پ)، روشی که از آن در زمینه الگوسازی توسعه پایدار استفاده میشود، به تعیین شاخصها در قالب شناسنامه در 4 گروه اجتماعی،اقتصادی، زیست محیطی، حمل و نقلی (پشتیبانی از خدمات و زیرساختهای حمل و نقلی) در بخش حمل و نقل ریلی درون شهری پرداختهشدهاست. سپس با استفاده از مدل پویایی سیستم که روشی برای فهم انواع مشکلات حمل و نقلی است و بر ساختار پویا و رفتار سیستم های ترکیبی از حلقههای بازخور درونی متمرکز شدهاست، با رسم الگویی مفهومی برای حمل و نقل پایدار درون شهری تعداد 46 شاخصمعرفی گردیده که از این تعداد، دربخش حمل و نقل تعداد4 شاخص ، در بخش اجتماعی تعداد 9 شاخص، در بخش اقتصادی تعداد 10شاخص، در بخش محیط زیست تعداد 23 شاخص معرفی گردید.

Keywords:

توسعه پایدار , مترو , حمل و نقل ریلی , حمل و نقل درون شهری , مدل پویایی سیستم