معصومه احمدپور - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، گروه مدیریت، قزوین، ایران
کیامرث فتحی هفشجانی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، گروه مدیریت، قزوین، ایران

هدف اصلی این پژوهش ارایه مدلی است که ریسک ورود نوآوری به درون سازمان را برآورد کند. همچنین با استفاده از مدل ارایه شده می توان اثرات تخریبی یک نوآوری پس از ورود به یک سازمان را برآورد کرد. مراحل این پژوهش : ابتدا چارت سازمانی بررسی و بخشهای مختلف آن شناسایی شد. سپس بخش هایی که با یکدیگر در ارتباط بوده و بر فعالیت های یکدیگر اثر می گذاشتند را انتخاب کردیم. زیر واحدهای هر بخش و جهت ارتباطات در آن ها را مشخص و سپس برای هر بخش و زیرواحدهای آن سناریوهای اثردومهینورا می نویسیم.معادلات به دست آمده به نرم افزار لینگو منتقل شدند تا برآورد ریسک تخریب براساس محاسبات آماری به دست آید .بنابراین با توجه به میزان خرابی به وجود آمده می توان ریسک ورود نوآوری به درون سازمان را محاسبه کرده و تصمیمات لازم را گرفت. می توان نوآوری را به بخش هایی که ریسک در آنها بالاست وارد نکرد یا به واحدهای خاصی از سازمان اعمال کرد تا حداقل خرابی را داشته باشیم

نوآوری، نوآوری مخرب، ارتباطات سازمانی، اثر دومینو، سازمان های متداخل