سامره درخشان هوره - دانشجوی کارشناسی جنگلداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد
یاسر محمدی - دانشجوی کارشناسی جنگلداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد
علی طاهری - دانش آموخته کارشناسی جنگلداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد
جواد صفری - دانش آموخته کارشناسی جنگلداری دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد

زندگی مردم ساکن جنگل های زاگرس نسبت به سایر نقاط کشور، پیچیده تر و سختتر است. نبود عرصه های کار و تولید، بالا بودن جمعیت در واحد سطح و نبود توسعه اقتصادی متناسب با افزایش جمعیت، باعث وابستگی شدید مردم ساکن در این جنگلها به منابع طبیعی این ناحیه شده است. شیوه زندگی در کنار فقر موجود در زاگرس از یک طرف و نظام کشاورزی، دامداری سنتی و رشد جمعیت از طرف دیگر، سبب شده تا عمل حفاظت، احیاء و بهره برداری بر مبنای اصل توسعه پایدار را دچار مشکل کند. حفظ مردم بومی در منطقه های جنگلی برای حفاظت، احیاء و توسعه جنگل اشتباه نیست و باید در مدلهای جدید توسعه پایدار، مردم محلی را به عنوان مهمترین عامل همراه با محیط زیست در نظر گرفت. یکی از راه های نجات منابع طبیعی و جنگل های زاگرس و نیز جنگل های منطقه حفاظت شده سبزکوه، نهادینه شدن فرهنگ حفاظت و بهره برداری درست از منابع طبیعی در بین مردم است. دولت نیز باید امکانات و تجهیزات لازم را برای حفاظت بیشتر از جنگل ها و کاهش وابستگی مردم به جنگل را فراهم کند. باتوجه به اهمیت ویژه جنگل سبزکوه و قرارگیری روستای دورک شاهپوری در این منطقه و وابستگی معیشتی مردم به این جنگل، اعمال روش های مدیریتی میتوانند به تنوع زیستی این جنگل و اقتصاد روستا کمک نماید. بدین جهت در این مطالعه که از نوع توصیفی و تحلیلی با استفاده از پرسشنامه است با بررسی سطح سواد، شغل افراد، میزان درآمد ماهیانه، تعداد زنان و مردان روستا، امکانات روستا و ارتباط و همبستگی بین افراد روستا و جنگل سبز کوه، وضعیت اجتماعی- اقتصادی روستای دورک شاهپوری مورد بررسی قرار گرفته است.

اجتماعی - اقتصادی، مردم محلی، تخریب جنگل، منطقه حفاظت شده سبزکوه