بررسی کارآیی روش خط نمونه برای برآورد کمی گونه تنگرس در جنگلهای زاگرس مطالعه موردی سرپل ذهاب کرمانشاه

یکی از گونه های مهم بادام در کشور تنگرس Amygdalus lycioides Spach است که از نظر تولید محصولات فرعی و ایجاد پوشش در رویشگاه های جنگلی اهمیت زیادی دارد جهت تعیین روش آماربرداری بهینه برای برآورد خصوصیات کمی این گونه یک توده جنگلی بلوط بنه بادام در گردنه پاطاق واقع در منطقه سرپل ذهاب که جزو رویشگاه های این گونه است انتخاب و ضمن اجرای دو روش نمونه برداری خط نمونه به طول 50 متر و قطعات نمونه دایره ای به مساحت 10آر مورد آماربرداری 100 درصد قرار گرفت اندازه گیری هایی مانند ارتفاع قطرهای تاج و تعداد در قطعه نمونه انجام و همچنین زمان لازم برای اجرای هر روش ثبت شد پس از انجام محاسبات لازم بر روی داده ها مقایسه این روش ها از نظر دقت زمان و معیار E%2×T و نیز از نظر آماری انجام شد نتایج نشان دادند که روش قطعه نمونه دایره ای تعداد در هکتار را با دقت مناسب تر برآورد می کند و قابل توصیه می باشد البته هر دو روش درصد اشتباه آماربرداری بالایی در برآورد تاج پوشش و تعداد در هکتار داشتند روش دایره ای در براورد تاج پوشش اختلاف معنی داری با آماربرداری 100 درصد نداشت و از نظر آماری مناسب بود اما برای برآورد تعداد در هکتار هر دو روش اختلاف معنی داری با شاهد داشتند

Keywords:

تنگرس , جنگل های زاگرس , روش بهینه , زمان سنجی , نمونه برداری