نقش سبکهای دلبستگی در گرایش به رفتارهای پر خطر در دانشجویان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبکهای دلبستگی در میزان گرایش به رفتار های پر خطر در بین دانشجویان انجام شد. روش: نمونهی پژوهش شامل 370 نفر از بین 6200 دانشجوی مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد بیرجند در سال تحصیلی 94 - 95 بود که به روش نمونهگیری در دسترس و به صورت چند مرحلهای انجام شد. دادهها با استفاده از پرسشنامههای سبکهای دلبستکی و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی گردآوری شد و با روشهای آماری همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: یافته ها نشان داد که سبکهای دلبستگی به والد( به جز دو سوگرا به مادر) پیش بینی کننده گرایش به رفتارهای پرخطراست. نتیجهگیری: یافتهها از نقش سبکهای دلبستگی در گرایش به رفتارهای پرخطر در دانشجویان حمایت میکند. بنابراین ترویج الگوهای صحیح فزرند پروری میتواند به عنوان یک عامل بازداری از گرایش به رفتارپرخطردر بین جوانان مد نظر قرار گیرد.