محمد باقر اصلاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد استهبان، دانشگاه آزاد اسلامی، استهبان، ایران
فاطمه محمدی - کارشناس، گروه معماری، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی صنعتی مازندران، ایران
سمیه روانشادنیا - دانشجوی دکتری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

جامعه عشایری برگفته از ایلات بخش های مختلف ایران می باشد که بیشترین ایلات در استان فارس و چهارمحال بختیاری سکونت دارند ، حضور ایلات در طول تاریخ در صحنه های سیاسی و اجتماعی فراوان به چشم می خورد و آنها سهم عمده ای در تحولات کشور داشته اند که گاها بدون حضور آنها کشور دچار نابسامانی های زیادی می شده است ، نقش آنها در حوادث و وقایع تاریخی بخصوص در زمان حکومت هایی مانند غزنویان ، سلجوقیان ، ایلخانان ، افشاریه و قاجاریه به خوبی مشاهده می شود . هر چند از دوره پهلوی به بعد با سیاست های یکجا نشینی و اسکان ،نقش آنها در حوزه های مختلف کمتر شد و در ساختار جمعیت گم شدند، اما هنوز به عنوان یک موضوع جذاب مورد توجه محققان حوزه های مختلف قرار گرفته است . فرهنگ جامعه عشایری برگرفته از اصالت دیرینه آنها می باشد که ریشه در نظام خانوادگی منسجم دارد بطوریکه که عشایر نسبت به هم از یکپارچگی خاص برخوردار هستند و همین اتحاد رمز موفقیت آنها در عرصه های مختلف زندگی می باشد. زندگی عشایر سرشار از دیدنی های فراوان و جذاب است بخصوص در هنر معماری و سازه های موقت برای اسکان و زندگی کردن از اهمیت ویژه ای برخوردار است . در این مقاله به جامعه شناسی ایلات و عشایر ، چگونگی ساختار شکلی خانه های عشایری و نحوه زندگی آنان پرداخته شده است.

عشایر ، کوچ، اسکان، ایلات، قبیله ، جامعه شناسی، معماری