بررسی عوامل موثر بر شیوه معماری التقاطی در آثار مارکوف در دوران پهلوی اول

با آغاز تاریخ معاصر ایران و افزایش دامنه مراودات با دول همسایه و غربی، گسترش نفوذ فرهنگ این جوامع در جامعه سنتی و بسته این سرزمین چشمگیر و ملموس شد. روند تغییرات سیاسی و آشنایی ایرانیان با مدرنیته که از زمان مشروطه در ایران آغاز شده بود، در دوران پس از به سلطنت رسیدن رضاشاه در مسایل اجتماعی و هنری نیز نمود پیدا کرد. حکومت جدید پیگیر گسترش افکار نو و تجدد طلبی و ملی گرایی بود و به عنوان متولی این امر به دنبال صحنه ای برای نمایش تحولات جدید می گشت و یکی از بهترین عرصه ها، معماری در شهرهای در حال رشد و توسعه و تغییر بود. اگر در دوران قاجار به خصوص از زمان سلطنت ناصرالدین شاه به بعد هنر معماری ایران در شهری مثل تهران به شکل منفعلانه و یک جانبه تحت تاثیر معماری اروپا و غرب قرار گرفته بود، در دوران تحول پس از کودتای رضاخان و با تغییر حکومت و پیدایش دیدگاه های جدید و جنبش های هنری نو مانند آرت دکو و به واسطه حضور معماران غربی مانند نیکلای مارکوف و ایرانیان تحصیل کرده در فرنگ، سبک متفاوتی از معماری التقاطی و اثرگذار در ایران به وجود آمد. نیکلای مارکوف از جمله معمارانی است که شاید با توجه به حجم زیاد آثار بجا مانده، کمتر شناخته شده باشد و در این تحقیق، سعی در معرفی این معمار شده است و بررسی مختصری از عوامل موثر مانند ملی گرایی و مدرنیته و آرت دکو و معماری التقاطی که بر آثار معماری این دوران اثربخش بوده است، صورت می گیرد.

Keywords:

نیکلای مارکوف , مدرنیته , معماری التقاطی , آرت دکو