مهسا بهزاد خوشگویی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندس معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
افشین قربانی پارام - عضو هیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند

آلودگی های محیط زیست ناشی از سوخت های فسیلی، اتلاف زیاد انرژی در ساختمان ها، عمر و دوام کم مصالح ساختمانی و هزینه بالای نگهداری و تعمیر ساختمان ها، ضرورت حرکت به سمت طراحی ها و معماری های جدید ساختمان که براساس فناوری های نوین می باشند را مشخص می سازد. هوشمند سازی ساختمان ها با رویکرد صرفه جویی در مصرف انرژی، سازگاری با محیط زیست، افزایش استحکام و ماندگاری ساختمان ها و فراهم آوردن آرامش و امنیت ساکنین ساختمان و در نتیجه ایجاد یک زندگی مطلوب برای آنها، منجر به دستیابی به معماری پایدار می گردد. بنابراین ساختمان های هوشمند بعنوان ساختمان هایی که طراحی آنها براساس بهینه سازی مصرف انرژی و اصول زیست سازگار صورت گرفته است تعریف می شوند. هوشمند سازی ساختمان ها از طریق بکارگیری انرژی های تجدید پذیر (نظیر انرژی خورشیدی)، بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات، نانوفناوری و استفاده از مصالح و مواد هوشمند امکانپذیر است.

ساختمان هوشمند، معماری پایدار، بهره وری انرژی، مصالح هوشمند، نانوفناوری