نگاهی به تاثیر گرافیک محیطی در طراحی محیط های آموزشی کودکان (نمونه موردی : طراحی معماری مهد کودک)

رشد کودک همراه با یادگیری و تجربه های احساسی از رویداد های بیرونی آغاز می شود و به تدریج ذهن کودک و شخصیت او را شکل می دهد. علاوه براین محیط از عمده ترین عوامل تاثیر گذار بر رشد و آموزش آدمی است. پژوهش ها نشان می دهند کودکانی که به مهد کودک می روند زمینه رشد اجتماعی شان فراهم می شود و شخصیتشان در تعاملات اجتماعی شکل می گیرد. محیط مهد کودک می بایست متناسب با مخاطب آن و با توجه به شناخت ویژگی های روحی و روانی کودکان طراحی شود. طراح می تواند از طریق شناخت رنگ ها و خصوصیات آنها، خط، فرم و فضا به برقراری ارتباط موثر و ایجاد فضایی مطلوب و دلنشین جهت پرورش و رشد افکار و پیشرفت کودک کمک نماید. از سویی دیگر رنگ ها در به وجود آمدن مسایل مختلف روانی کودکان بسیار موثر می باشند. گرافیک محیطی پدیده ای ذاتی و اجتماعی محسوب می شود و موثرترین ابزار جهت تاثیرگذاری بر الگوهای رفتاری زندگی انسان می باشد. بنابراین با توجه به اهمیت محیط در آموزش، رشد، پرورش و انتقال مفاهیم آموزشی به کودکان، شناخت عوامل تاثیر گذار بر آن ( گرافیک محیطی) نیز بیش از پیش اهمیت می یابد. پژوهش حاضر پس از مروری بر ادبیات موضوع به بررسی ابعاد مختلف آن پرداخته و تلاش می کند تا گرافیک محیطی و تاثیر آن در طراحی فضاهای مربوط به کودکان، به ویژه مهدکودک، را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد. بدین منظور از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته و اطلاعات لازم با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، استفاده از مدارک و گزارش های موجود، گردآوری شده است. نتایج به دست آمده نشان دهنده اهمیت گرافیک محیطی در انتقال مفاهیم آموزشی به کودکان و نقش بسیار مهم آن در طراحی فضاهای مناسب برای کودکان بوده و بر ضرورت بررسی هرچه بیشتر این موضوع تاکید می کند.

Keywords:

کودک , مهدکودک , رنگ , گرافیک محیطی , طراحی محیط کودکان