راحله رستمی - استاد گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
زهرا رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
توحید عرب - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
نازنین اصغری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

توجه به ارتباط بین محیط مسکونی و ساختار شهرها و افزایش ایمنی از طریق بهبود در طراحی محیط مقوله ای است که در بسیاری از کشورها به آن توجه لازم نشده است. طراحی محیطی (CPTED) مقیاس ارزشمندی برای پیشگیری از جنایت و پشتیبانی از فعالیت های جامعه و مشارکت دادن ساکنین برای جامعه ایمن خواهد بود. طبق اصول و استراتژی های موجود در این روش طراحان می بایست با توجه به ویژگی های کالبدی فضاها و با ایجاد و افزایش اجتماع پذیری این فضاها باعث ارتقاء کیفیت تعاملات و رضایت مندی و آرامش روانی کاربران و کاهش وقوع جرم گردند. پیشگیری از وقوع جرم از طریق طراحی محیطی بر همکاری تنگاتنگ بین پلیس و نهادهای اجتماعی در جهت کاهش جرم و ایجاد ترس از جرم تاکید دارد و از طریق ارایه راهکارهای مناسب برای مشکلات خاص به پیشگیری از جرم می پردازد. در پژوهشهای انجام شده به روش پایش میدانی، مطالعات نظری، بازبینی ادبی و روش خطرپذیری (MLRA)، مصاحبه و نظرسنجی عمومی در استفاده از روش CPTED برای پیشگیری از وقوع جرم در محیط های شهری به نتایج کلی رسیدیم که طراحی محیطی طراحی مناسب و کاربردی موثر از فضا و محیط ساخته شده است که منجر به کاهش فرصتهای مجرمانه، افزایش ترس از جرم و بهبود کیفیت زندگی می شود.

طراحی محیطی، CPTED، امنیت شهری، رفتار محیطی، کاهش جرم