ارزیابی و تحلیل شاخص های پایداری اجتماعی محلات مسکونی با روش FMEA (محله مسکونی بافت تاریخی شهر کرمان)

بافت تاریخی شهری سند هویت یک شهر محسوب می شود امروزهبافت تاریخی شهرها بدلیل تحولات اقتصادی، اجتمایی و جمعیتیعموما پذیرای جمعیت شناور و کم توان به لحاظ اقتصادی است کهاین امر نه تنها باعث تضعیف مشارکت مردمی برای حفظ و احیاء اینبافت شده است، بلکه در اکثر موارد بدلیل تحرکات شدید جمعیتغیر بومی، دچار تضعیف هنجارها و ارزش های اجتمایی نیز شدهاست و این امر سبب بروز ناهنجاری های اجتمایی توسط افرادفرصت طلب در این محدوده شهری گردیده و این بافت را تبدیل بهمحدوده ای با مشکلات عدیده برای سکونت کرده است از آنجاییکهدانش برنامه ریزی شهری یک دانش میان رشته ای محسوب میشود و امروزه پا را فراتر از مسایل کالبدی گذاشته و پرداختن بهمسایل اقتصادی و اجتمایی سکونتگاه ها، بدلیل تاثیر پذیری از نوعساختار شهری، نیز جزء وظایف برنامه ریزان شهری محسوب میشود، در این پژوهش سعی شده است تا از دریچه دیگری ورای مسایلکالبدی و مرمت و احیا بافت تاریخی، به این بافت نگریسته شود و آنپرداختن به مسایل اجتمایی و تاثیرپذیری آن ها ازساختار شهریاست بدین منظور در این پژوهش به ارایه نحوه کاربرد روش FMEAدر ارزیابی و تحلیل شاخص های پایداری اجتمایی محله مسکونیبافت تاریخی شهر کرمان، پرداخته شده است روش تحقیق از نوعکاربردی و تکنیک جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعه کتابخانه ایو پیمایش می باشد.

Keywords:

بافت تاریخی , محله مسکونی پایدار , پایداری اجتمایی روش تحلیل FMEA