بررسی پارادایم های زیبایی شناسی وجاذبه آن در مساجد ایرانی (نمونه موردی: مسجد گنجعلی خان کرمان)

زیبایی شناسی قا بلیتی است برای درک بهتر ادراکات و همچنینپدیده های سخت که باعث به وجود آمدن آرامش در انسانمی گردد زیبایی یعنی هر آنچه ما را محفوظ کند این حفظ بصریباید درونی و بی اختیار باشد.که نمونه این زیبایی را در روابطهندسی خطوط که در مساجد باعث به وجود آمدن این زیباییهندسی شده است را می بینیم. در این مقاله به بررسی مسجدگنجعلی خان کرمان که مربوط به دوره شاه عباس صفویاست. که تزیینات شبستان مشتمل بر نقاشی ،گچبری، مقرنسکاری و کاربندی است که مسجد را به موزه ای از هنرهای بدیع وجذاب معماری تبدیل کرده و همچنین حضور نور و رنگ درمسجد آن را به یک مجموعه دوست داشتنی تبدیل کرده کهارزش و اهمیت ان را بالا می برد.این مقاله که حاصل استخراج مصداق های عینی زیباییومطالعات اسنادی می باشد که به شیوه تحلیلی توصیفی به شرحموضوع می پردازد و در انتها با نتایج بنیادی، سعی در واکاویجایگاه زیبایی شناسی در معماری مقدس اسلامی را داشته ودرراه توسعه و پیشرفت دانش معماری قدم بر خواهد داشت.

Keywords:

زیبایی شناسی , , معماری اسلامی , عصرصفویه , کاشیکاری , مسجد گنجعلی خان