بررسی نظریه ها و مکاتب مطرح شده در چگونگی مداخله با بافت های کهن

شهرها مهمترین نشانه های تمدن هر ملت به شمار می آیند، نشانههایی که قدمت و صلابت ایشان، نمادی از اصالت و استواری صاحبانو ساکنان اصلی آنهاست. شهرها و فضاهای شهری، نمادی از اندیشهها، آداب و رسوم، روابط و تعاملات مردم در طول سالیان متمادیاست. از اینروست که هرچه بر قدمت شهرها و زیستگاه های انسانیافزوده می شود، ارزشمندتر می گردد و مردم قدمت یک مکان و یاعرصه شهری را نمادی از هویت خویش می دانند. در سالهای پیش ازدوران صنعتی شدن کشورها روند آرام تغییر شکل و نوسازیشهرهای تاریخی پیشین را معیارهای ثابت فرهنگی تعیین میگردند، که در طی زمان شکل می گرفتند و ابزار فنی محدود آنروزگاران تاتیری اندک بر آنها داشت. فرارسیدن عصر صنعتی دراوایل سده نوزدهم ، وضعیت کاملا نو پدید آورد: پیشرفت های فنی ابزارلازم را دراختیار نیروی دگرگون ساز انسان قرار داد تا در عرصهمعماری جدید شهر نیز خود را نشان دهد. از این دوران بافت و فضایکهن شهرها گاه به عنوان عامل ارزشی و گاه به عنوان عاملی ضدارزشی و مانع خود را رخ می نماید. مداخله در بافت های فرسودهشهری در سطح کشورهای مختلف جهان از سابقه چند صد سالهبرخوردار است تا کنون در سطح کشورهای دنیا و در سطح ایران ازالگوها و روش های متعددی جهت مداخله در بافت های تاریخی وفرسوده شهری استفاده شده است. در این مقاله سعی شده تا بابررسی دیدگاه ها و تجارب مکاتب موفق برای دستیابی به الگو وروشی مناسب جهت مداخله در بافت های تاریخی و فرسوده شهری،نحوه مداخله در این بافت ها مورد ارزیابی قرار گیرد. در این قسمت بهمنظور نمایش نمایی کلی، در سه گروه: منشورها و قطعنامه هایجهانی، اندیشه های جهانی و تجربیات کشورها، به گردآوری اسناد وداده ها پرداخته شده است که نتیجه هر یک در جدولی جداگانه ارایهگردیده است. روش تحقیق این نوشتار، توصیفی می باشد.

Keywords:

مکاتب , بافت کهن , مداخله