تحلیل مولفه های کیفیت پیاده رو های شهری با تاکید بر عرصه عمومی شهر (نمونه موردی:خیابان امام خمینی مرودشت)

با شروع انقلاب صنعتی،اختراع اتومبیل و گسترش شهرها، کم کماولویت دادن به نقش عابرپیاده و فضاهای پیاده محور در شهرهاکمرنگ شده و از کیفیت فضایی عرصه های عمومی شهر، و پیاده راه هاکاسته شده است. عرصه هایی که خود به عنوان بستر و نقش محوریدر ارتقای سطح ، ارتباطات و تعاملات اجتماعی بین شهروندان ایفامی کنند. به طوریکه کمبود و نبود کیفیت در پیاده راه ها منجر بهتضعیف حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان شده است. در اینمقاله سعى مى شود تا با تامل و بازاندیشى در مفهوم فضاى عمومىشهرى در ارتباط با عرصه عمومی شهر، به فضاهایى پرداخته شود کهچنین نقشى را در شهر برعهده دارند. پیاده راه ها از چنین فضاهاییهستند که ضرورت شناخت مولفه های تاثیرگذار برکیفیت این فضاهابه منظور پاسخگویی به نیازهای شهروندان در راستای ارتقای حضورو سطح تعاملات اجتماعیشان، مهم جلوه می نماید . شهرمرودشتنیز از این قاعده مستثنی نبوده و غلبه فضاهای سواره بر مسیرهایپیاده، عرصه را برحضور شهروندان در فضاهای شهری تنگ نمودهاست. این پژوهش ماهیتی توصیفی- تحلیلی داشته و روش تحقیق این پژوهش از نوع تحقیق کاربردی بوده که در مطالعه حاضر بهبررسی نمونه ای از فضای پیاده در این شهر پرداخته است . نتایجحاصل از این پژوهش، نشانگر این مدعاست که مولفه های سرزندگی،خوانایی، ایمنی و امنیت و نفوذپذیری و انعطاف که از مولفه هایاصلی کیفیت فضاهای شهری محسوب می شوند، ارتباط معنی داریبا سطح تعاملات اجتماعی و میزان حضور شهروندان در فضاهایپیاده رو شهر مرودشت دارند.

Keywords:

فضای شهری , عرصه عمومی شهر , پیاده راه , کیفیت پیاده راه , پیاده رو