تعیین معیارهای مکانیابی پاتوق نمایش های خیابانی با هدف افزایش حضورپذیری فضا (نمونه موردی:شهر قزوین)

نمایش های خیابانی اصلی ترین جلوه ی یک هنر خیابانی در ارتباطمستقیم با افراد است وحیاتش در گرو پذیرش، استقبال و بازخوردشهروندان می باشد. این هنر اگر به درستی در مکان مناسب به کارگرفته شود، متضمن افزایش حضورپذیری یک فضای شهری میشود که به نوعی روح، معنا و هویت بنیادی و خاص به فضا داده ونه تنها در زمان ارایه نمایش ها که در تمامی مواقع و زمان ها فضا راپویا، سرزنده و جذاب می کند.در این مقاله بر آن هستیم تا ضمن بیان، تشریح عملکرد و اثراتنمایش های خیابانی درافزایش حضور اختیاری افراد درفضا، با روشکیفی تطبیقی معیارهایی را که در تعیین مکان برگزاری نمایش های خیابانی موثر است، را شناسایی کنیم. بدین منظور درابتدا با استفاده ازمعیارها و شاخص های استاندارد موجود و همچنین مصاحبه میدانیوتحلیل آن درفضاهای عمومی شهر قزوین به تعیین شاخصه های کلییک پاتوق نمایش های خیابانی می پردازیم. در مرحله بعد با تدقیقشاخص های بدست آمده درگزینه های پیشنهادی برای برپایینمایش های خیابانی با بهره گیری از فرآیند تحلیل سلسله مراتبیموقعیت مکانی گزینه های مطلوب تعیین و ارزش گذاری می شود.

Keywords:

نمایش های خیابانی , مکانیابی , حضورپذیری , فرآیند تحلیل سلسله مراتبی , شهر قزوین