نیازسنجی ساکنین محلات جهت ارتقاء کیفیت زندگی بر پایه شاخص های توسعه پایدار محله ای (نمونه موردی محلات منطقه 10 تهران)

مفهوم کیفیت زندگی شهری، ترویج و توسعه کیفیت های محیطزندگی شهروندان است تا بهترین شیوه های زیستی برای آنها فراهمشود. در این بین شناخت نیازهای ساکنین محلات و عوامل موثر برتامین و ارتقای کیفیت زندگی یکی از اصلی ترین اهداف برنامه ریزانشهری به شمار می رود تا ضمن فراهم نمودن محیط زیستی مطلوببرای ساکنین، از بروز مسایل و مشکلات آتی و احتمالی پیشگیریگردد. این مطالعه درصدد است با شناخت نیازهای ساکنان محلاتشهر، زمینه برنامه ریزی هماهنگ میان محیط زندگی و نیازهایشهروندان را فراهم سازد و از این طریق کیفیت زندگی اجتماعاتمحلی را بر پایه توسعه پایدار محله ای ارتقا بخشد. در این راستامحلات منلقه 10 شهر تهران به عنوان زمینه مطالعه تحقیق انتخابشد. روش به کاررفته در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و پیمایشیبوده و طی آن از طریق پرسشنامه با حجم نمونه 383 نفری به گردآوری داده ها پرداخته شده است. سنجش نیازهای ساکنین جهتارتقای کیفیت زندگی در محلات مذکور در قالب 5 شاخص کالبدی،اقتصادی، اجتماعی، زیست محیلی و نهادی و 20 متغیر به عنوانزیرمعیارهای آنها مورد بررسی و سنجش قرار گرفته است. داده هایبدست آمده با روشهای آماری همچون آزمون فریدمن و آزمون tتک نمونه ای، با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شده است.نتایج این پژوهش نشان می دهد که شرایط کیفیت زندگی در سطحمحلات مذکور در حد متوسط بوده و مهمترین نیاز ساکنین، بهترتیب نیاز به اقدامات زیربنایی- تاسیساتی ، امکانات و تسهیلاترفاهی و تعاملات اجتماعی است. در نهایت راهبردهای آسایشمحیطی و ارتقای کیفیت محیط و کالبد محلات، از طریق ارایهراهکارها و پیشنهاداتی در جهت نیل به توسعه پایدار محله بیان شده است.

Keywords:

کیفیت زندگی , توسعه پایدار , محله , رضایتمندی , محیط زیست