مریم چیبایی اقا گلی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد الیگودرز
محمد الماس نیا - دکترای - gis هیات علمی دانشگاه پیام نور

گردشگری در جهان کنونی به عنوان صنعتی پاک و سومین پدیده ی اقتصادی پویا، پررونق و رو به توسعه پس از صنایع نفت و خودروسازی، توجه بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده است. گردشگری می تواند اثرات متفاوت و قابل توجهی در منطقهی گردشگرپذیر برجای بگذارد. این اثرات می توانند اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی باشند. برنامه ریزان و سیاستگزاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. با توجه به گستردگی کاربردتوسعه ی پایدار این واژه به اشکال گوناگون توصیف شده و در اصل فرایند دگرگونی روابط بین نظام ها، فرآیندهای اجتماعی، اقتصادی و طبیعی می باشد. طبیعتا در شهرستان های مناطق محروم و دارای جاذبه های طبیعی زیبا توریسم و گردشگری راه حل مناسبی برای توسعه پایدار و رونق اقتصادی است. مقاله حاضر با استفاده از منابع کتابخانه ای شامل کتب، مجلات، مقالاتو سایت های اینترنتی تهیه شده است