ارزیابی استفاده از مصالح بازالتی در طرح اختلاط آسفالت گرم بیندر به روش مارشال

بتن آسفالتی گرم، مخلوطی از مصالح سنگی، فیلر و قیر خالص می باشد. طرح اختلاط مناسب طرحی است که مقاومت و دوام آسفالت را تامین کند و از نظر اقتصادی نیز بهینه باشد. از روش طرح اختلاط مارشال به عنوان روش اصلی ساخت آسفالت در کشور ما استفاده می شود. در این تحقیق، پتانسیل استفاده از یک نوع مصالح کوهی بازالتی جهت استفاده در آسفالت گرم بیندر در یکی از پروژه های آزادراهی کشور با انجام آزمایش های لازم جهت تهیه طرح اختلاط مناسب، مورد ارزیابی قرار می گیرد. قیر مورد استفاده در این تحقیق با درجه نفوذ 70-60 و محصول پالایشگاه نفت جی اصفهان می باشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با وجود اینکه مصالح مورد استفاده شرایط فنی لازم را جهت استفاده در مخلوط های آسفالتی دارا می باشد، اما در آخرین مرحله کنترل تهیه طرح اختلاط و در بررسی دوام مخلوط آسفالتی در برابر زیان های رطوبتی، فاقد معیار بیان شده در آیین نامه روسازی راه های ایران می باشد.

Keywords:

آسفالت گرم , طرح اختلاط مارشال , بیندر , مصالح سنگی بازالتی