سلمی بردبار - دانشجو، کارشناسی ارشد، گروه هنر و معماری، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
مریم کامیار - عضو هیات علمی بنیاد دانشنامه نگاری ایران ،وزارت علوم و تحقیقات و فناوری،تهران
شهریار اسدی - عضو هیات علمی دانشگاه هنر و معماری، شیراز

تصویرسازی از موثرترین و توانمندترین نظام نشانه های غیر کلامی است.تصویرگری یعنی کاربرد نشانه های دیداری به صورت شمایلی که در آن تصاویر می توانند به عنوان یک وسیله ارتباطی بخشی از اطلاعاتی که ریختن آنها در قالب کلمات دشوار است،منتقل کنند،تصویرسازی و تصویرآفرینی قطعا یکی از رکنهای اساسی خلق یک اثر ادبی منظوم است.گلستان سعدی یکی از این آثار منظوم است،سعدی را می توان بزرگترین معلم اخلاق دانست که تعالیم جامع و فراگیری بیان کرده که از سرچشمه های اسلامی و ایرانی جوشیده است. سعدی در اشعار و سخنان خود به اصل عدل و عدالت و جلوه های مثبت آن در جامعه بسیار اشاره می کند و نکاتی در قالب نصایحی دارد که امروزه و در این عصر جای خالی اش در فضای شهری در قالب کار هنری و با زبان هنر حس می شود. آثار وی سرشار از پاکترین و انسان دوستانه ترین اندیشه های بشری است که با گذشت سالهای زیادی از خلقشان هنوز هم قابل استفاده در بحث آموزش مضامین شهروندی است،در این مقاله سعی بر آن است که با بررسی وجوه تصویرسازانه حکایت های اخلاقی گلستان سعدی نکاتی از این حکایت ها که منجر به تصویر آفرینی می شود بررسی شود. ضمن مروری بر بررسی تصویر در ادبیات ایران ، صور خیال در شعر فارسی نیز بررسی شد ،هدف این پژوهش نزدیک کردن مفاهیم حکایت های گلستان سعدی به وجه تصویری برای استفاده در جهت گوشزد مضامین اخلاق شهروندی با تکیه بر ادبیات و فرهنگ ایرانی است.

وجه تصویری،گلستان سعدی،آموزش شهروندی