زهرا کاظمی زهرانی - دانشجوی دکتری معماری

خانه ھای قرن سیزدھم، فرصتی مغتنم برای ظھور و نمایش زیبایی و ذوق ایرانی در خانه بواسطه ھنر نقاشی فراھم نمود. نقاشی ھای دیواری، نقاشی روی گچ و ھنر شیشه کاری و انواع گره سازی چوب ... دارای جنبه ی زیبایی شناسی است که با زبان مشترکی با معماری قاجاری گره خورده و مجال رخ نمایی یافته است. ھر دو در چھره ای از سنت و مدرنیته تجلی یافته اند. ایران قاجار در آستانه ھجوم دنیای غرب و معیارھای مدرنیته قرار داشت و از سویی ھمچنان تمایل به وفادار ماندن به ارزش ھای گذشته خود بود. حرکت در مسیری که یک سوی آن خواھندگان معیارھای آشنا قرار داشتند و در سوی دیگر نیروھایی که اجرای عناصر و نشانه ھای غربی و مدرن را تشویق می نمودند، جریان جدیدی را در عرصه ھای گوناگون و از جمله معماری سبب شدند. این جریان نوگرایی با تلفیق سنت و الھامات غربی در چھره ای آشنا اما دوگانه عینیت یافت. این پژوھش با کنکاش در معماری خانه و نقاشی ھای به کار رفته در تزیینات خانه، در اصفھان قاجاری سعی در یافتن خصوصیات مشترک نقاشی ھای به کار رفته در تزیینات خانه ھای قاجاری اصفھان و کالبد معماری دارد. در این پژوھش با مطالعه بنیان ھای سیاسی-اجتماعی و نیات زیبایی شناسانه قاجاری و نیز از طریق تحلیل چندین نمونه از خانه ھای این دوره سعی در دستیابی به ھدف پژوھش شده است. نتایج این پژوھش نشان دھنده ی ھمسویی معماری و نقاشی ھای به کار رفته در تزیینات آن با ارایه شواھد آن می باشد بمنظور ایجاد زبانی عامیانه و واسط برای ارتباط با مردم آن دوره است.

خانه ی اشرافی، نقاشی، قاجار، تزیینات، زیبایی شناسی