سعید نداف - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد
غزاله فیروز - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد

در کشور ما با وجود اینکه درصد قابل توجه ی از جمعیت جامعه را افراد معلول تشکیل می دھند اما مساله توانبخشی معلولان که مناسب سازی محیط شھری نیز جزیی از آن محسوب می شود، بحثی جوان و در عین حال رو به رشد است. طبق اسناد موجود، مناسب سازی محیط شھری در ایران بن سال 67 بازمی گردد. مناسب سازی اماکن و فضاھای شھری برای افراد معلول و کم توان جسمی، امری لازم بوده بدین منظوراجرای طرح ھای مناسب سازی مکان ھا و محیط ھای شھری با ھدف تحقق عدالت اجتماعی و حقوق شھروندی و استفاده ھمه اقشار اجتماع به ویژه سالمندان و معلولا ن ازامکانات شھری باید صورت گیرد. روش به کار گرفته دراین پژوھش براساس ھدف از نوع تحقیقات کاربردی است و براساس زمان گردآوری اطلاعات از نوع تحقیقات مقطعی است، براساس ماھیت داده ھا به صورت کمی است لذا این تحقیق در صدد ارایه سازوکار ارتقای صیانت بیشتر از حقوق ناتوانا بھینه کردن وضعیت موجود و تغییر نگرش جامعه نسبت به این قشر می باشد و از سوی دیگر ضرورت اصلاح، تدوین و تھیه مقررات شایسته به نحوی که بتواند تضمین کننده حقوقشان باشد، آشکار می گردد.

مناسب سازی، معلولین، فضاهای شهری، عدالت اجتماعی