بررسی عوامل موثر بر انتخاب تقاطعات درون شهری جهت اجرای سیستم هوشمند چراغ راهنمایی

اگرچه احداث خیابان ها، بزرگراه ها و آزاد راه های جدید یا ارایه تسهیلات نوین ترابری شهری می تواند به حل معضل ترافیک متراکم در شهرهای بزرگ کمک نماید، لیکن هنگامی که فضای کافی در دسترس نباشد، مجموعه اقدامات اخیر ممکن است ناکارآمد بوده و در برخی موارد خود منجر به معضلات ترافیکی بیشتر گردد. از این رو نصب و مدیریت زمان چراغهای راهنمایی، به عنوان یک راه حل کلیدی در راستای حل مشکل ازدحام مطرح می شود. نکته قابل توجه این است که به دلیل مسایل اقتصادی و کمبود امکانات لازم، همه تقاطعات یک شبکه هوشمندسازی نخواهند شد. لذا در مقاله حاضر مدلی ارایه خواهد شد که بتوان با استفاده از یک روش تصمیمگیری چندمعیاره و بررسی پارامترهای مورد نظر، تقاطعهایی را که از نقطه نظر جریان ترافیک و کاهش آلودگی هوا بهینه باشند، تعیین نمود. فرایند تحلیل شبکه، روش جامع و قدرتمندی را برای تصمیم گیری دقیق با استفاده از اطلاعات میدانی و قضاوت های تصمیم گیرندگان در اختیار نهاده و با فراهم کردن ساختاری برای سازماندهی معیارهای متفاوت و ارزیابی اهمیت و ارجحیت هر یک از آنها نسبت به گزینه ها، فرایند تصمیم گیری را تسهیل می نماید. در مقاله حاضر، پس از انجام بررسیها، پارامترهای موثر در مکانیابی اجرای طرح تقاطع هوشمند تعیین شده و مدل انتخاب تقاطع بهینه به همراه ارتباطات داخلی و خارجی معیارها تشکیل گردید. در ادامه می توان با ایجاد مدل تهیه شده در نرم افزار تحلیل شبکه، تقاطع بهینه جهت اجرای طرح هوشمندسازی را انتخاب نمود.

Keywords:

تقاطعات درون شهری , چراغ راهنمایی , هوشمندسازی , تصمیم گیری چندمعیاره , تحلیل شبکه