طیبه پورمیرزایی کوهبنانی - دانشجو، کارشناسی ارشد، گروه هنر و معماری، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
علی اکبر شریفی مهرجردی - استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد

لباس کودک یکی از مهمترین دغدغه های والدین به شمار می آید، زیرا به عنوان عنصر مهمی برای حفظ سلامت کودکان شناخته می شود. در کنار اهمیت آن، توجه به تصویرسازی ها و نقوش استفاده شده در آن هم مطرح می گردد. امروزه در این طراحی، کمتر به بومی سازی توجه شده و اغلب طرح ها تاثیرپذیرفته و کپی برداری شده از کاراکترهای خارجی و یا حروف لاتین می باشد؛ این مساله یکی از عمده دلایلی است که کودک ایرانی را به سمت کارکترهای خارجی و فرهنگ و دیدگاه آنان متمایل ساخته است. لذا این مسله ما را به این پرسش می رساند که تصویرسازی برای لباس کودک چه ویژگی هایی دارد هدف نگارندگان نوشتار این است که راهکارهای مناسبی برای طرح های هماهنگ تر با روحیات این قشر ارایه شود. ضرورت آن، ارتقاء سطح کیفی تزیینات لباس کودک و توسعه صنعت پوشاک توسط دانشجویان، اساتید و طراحان لباس، تصویرسازی و نساجی، همچنین تولیدکنندگان پوشاک است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی بوده و مصاحبه صورت گرفته شد. جامعه نمونه در مصاحبه میدانی با افراد خبره در زمینه موضوع مورد بحث، با استفاده از پرسشنامه واحد بوده و نمونه گیری به صورت تصادفی است. در تصویرگری این نوع لباس ها، برای کودکان در سنین پایین، شکل ظاهری شیی و بخصوص رنگ مورد اهمیت است. فرم های استفاده شده برای این گروه، ساده و با حذف زوایای شکسته و رنگ ها شفات می باشد. با افزایش سن پیچیدگی طرح ها می تواند افزایش یابد و رنگ های ظاهرا ناشاد، مانند خاکستری به کار گرفته شود. الیاف طبیعی علاوه بر تاثیر در توسعه پایا، همخوانی بیشتری با پوست کودک دارد. در نهایت با استفاده از ایجاد زنجیره مناسب بین تصویرگری، گرافیک و انیمیشن و ورود کاراکترهای بومی به این حوزه، می توان باعث فرهنگ سازی مناسب در افق های آینده تصویرگری لباس کودک گردید.

ضرب المثل، تصویرگری، کودک، بومی سازی