آمانج کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
فرزین چاره جو - استادیار گروه معماری،دانشکده معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

گسترش و فواید صنعت گردشگری در مکان هایی که توان نهفته جذب گردشگری را دارند می تواند به عنوان ابزاری کارآمد در جهت رشد و توسعه همه جانبه به کار گرفته شود و زمینه را برای ایجاد شرایطی مناسب برای حفظ وپیوند انسان با محیط زیست و ایجاد محیطی جهت تعاملات اجتماعی میسر می سازد. اکوتوریسم باید با محیط زیست سازگار باشد و به تخریب منابع طبیعی و کاهش آنها منجر نشود زیرا محیط زیست محل زندگی و تامین کننده اصلی ترین نیازهای انسان و موضوعی است که روز به روز اهمیت آن افزایش یافته و به تنوع زیستی، ارزش اقتصادی می دهد. کشور های جهان باید تدابیری را برای مدیریت محیط زیست و افزایش کارایی و بهره وری مکان های اکوتوریستی فراهم سازند و راهبردهای زیست محیطی را در تمام سیاست های بخشی خود بگنجانند تا پایش زیست محیطی را بهبود بخشیده وارزیابی آثار زیست محیطی که ارزیابی اثرات مثبت یا منفی است و هدف آن حصول اطمینان برای تصمیم گیرندگان از آثار زیست محیطی بوده و این ارزیابی فرایند شناسایی، پیش بینی، کاهش اثرات بیوفیزیکی،اقتصادی و اجتماعی برای کاهش صدمه های زیست محیطی حاصل می گردد. دراین پژوهش راهکارهاو پیشنهاد های زیر ارایه گردیده است:الف: رویکرد انفعالی آموزش برای ایجاد بستر اصلی حفاظت از محیط زیست. ب: ترویج نقش گروه های موثر در نهادینه کردن اصل حفاظت از محیط زیست. ج: اقدامات مدیریتی مثبت در جهت جلوگیری از آلودگی و قطع مراتع منطقه. د: آگاهی افراد نسبت به حق نسلهای فعلی و آینده که موجب حساسیت و مسیولیت پذیری در جهت ایجاد محیط زیست سالم.

اکوتوریسم، مدیریت و محیط زیست، انسان