بررسی آزمایشگاهی تاثیر الیاف پلی پروپیلن و ماکروسنتتیک بر روی خواص مکانیکی و ریولوژیک بتن خود تراکم
Publish place: International Conference on Architecture, Urban Planning, Civil Engineering, Art and Environment; Future horizons, look to the past
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 515
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICAUCAE01_0684
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396
Abstract:
در این مطالعه به بررسی آزمایشگاهی تاثیر انواع الیاف سنتتیک، شامل الیاف ماکرو سنتتیک و پلی پروپیلن بر روی خواص ریولوژیک و مکانیکی بتن خود تراکم پرداخته شده است. این پژوهش بر پایه انجام آزمایش های خواص مکانیکی و بتن تازه بر روی نه طرح اختلاط بوده است. متغیر تمامی این طرح های اختلاط، نسبت حجمی الیاف مصرفی بوده است. به طوری که الیاف پلی پروپیلن با نسبت های حجمی 0.05%، 0.1%، 0.15% و 0.2% و الیاف ماکروسنتتیک با نسبت های حجمی 0.1%، 0.2%، 0.3% و 0.4% به بتن افزوده شدند. آزمایش های خواص مکانیکی شامل آزمایش مقاومت فشاری طبق استاندارد BS EN ، آزمایش مدول الاستیسیته و مقاومت کششی غیر مستقیم طبق استاندارد ASTM ، بر روی بتن انجام شد. آزمایش های بتن تازه نیز به منظور سنجش سیالیت بتن بر روی تمام طرح های اختلاط انجام شد. این آزمایش ها شامل اسلامپ، T₅₀ و L-BOX بوده که به ترتیب به منظور سنجش جریان پذیری، سنجش ویسکوزیته و سنجش توانایی عبور از بین آرماتورها انجام شده است. تمامی آزمایش های بتن تازه، نتایج مطلوبی را برای الیاف ماکروسنتتیک نشان دادند. اما نتایج نشان می دهد که الیاف پلی پروپیلن تاثیرات نامطلوب زیادی بر روی خواص ریولوژیک بتن خود تراکم دارد. همچنین نتایج حاصل از آزمایش ها نشان می دهد که اگر چه الیاف تاثیر زیادی بر افزایش مدول الاستیسیته و مقاومت فشاری ندارند، اما بعضا تا حدود زیادی باعث افزایش مقاومت کششی می شوند. نتایج این مطالعه با نتایج سایر مطالعات در مورد تاثیر این الیاف بر بتن های معمولی و سایر الیاف در بتن خود تراکم هم خوانی دارد.
Keywords:
Authors
محسن غلامی تبار طبری
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
بهرام نوایی نیا
دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی بابل
مرتضی حسینعلی بیگی
استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی بابل
مهدی دهستانی
استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی بابل
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :