ایرج رهبری - دانش آموخته، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه، گروه معماری، ارومیه، ایران
محمد باقری - استادیار، دانشگاه زنجان، گروه معماری، زنجان، ایران

شهرها در گذشته از قابلیت پیاده مداری بالایی برخوردار بوده و پیاده روی به عنوان اصلی ترین الگوی جابجایی مردم به شمار می رفت. حرکت پیاده یکی از مهم ترین جنبه های حضور انسان در فضاهای شهری است که سبب سرزندگی و پویایی این فضاها و نیز افزایش نقش اجتماعی آن ها می شود. مطالعه حاضر به طراحی خیابان با تاکید بر پیاده مداری و تعامل اجتماعی شهرزنجان با هدف حفظ و تقویت عنصر تاریخی و نیز به تقویت هویت فرهنگی، تاریخی و تجاری تاکید می کند. بخش مرکزی شهر زنجان به عنوان محوری با جذب بیشترین حجم عابر پیاده و نماد شهر، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. از این رو آنچه باعث تداوم حیات این بخش می گردد حضور عابر پیاده می باشد. با توجه به حضور روزافزون عابر پیاده و حرکت کند او و تضاد آن با حرکت سریع اتومبیل، شاهد ناامنی عابر پیاده در برابر سواره هستیم، بنابراین با توجه به شرایط شهر و نیاز روزافزون به محیط هایی پیاده مدار در راستای بالابردن سطح پویایی و تعامل اجتماعی اهمیت این پژوهش بیشتر احساس می شود.

فضای شهری، پیاده مداری، تعامل اجتماعی، سرزندگی، عابر پیاده، هویت فرهنگی