محمدرضا محمدشفیعی - فوق دکترای شیمی آلی محیط زیست و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
امیرحسین محمدشفیعی - دانش آموز دبیرستان بلربیس شهر برآیتون کشور انگلستان

با صنعتی شدن جامعه، آلاینده های مختلفی به محیط وارد می گردد. یکی از این آلاینده ها که به یک مشکل جهانی تبدیل شده است، فلزات سنگین می باشند. فلزات سنگین از آلاینده های پایدار و بادوام محیط زیست به شمار می آیند، چون نمی توانند مانند آلوده کننده های آلی از طریق شیمیایی یا فرایندهای زیستی در طبیعت تجزیه شوند. این فلزات در مقادیر کم به طور طبیعی برای بدن و محیط، لازم و ضروری می باشند ولی در غلظت های بالاتر که توسط فعالیت های انسانی به محیط وارد می گردد خطرات زیست محیطی فراوانی را به بار می آورند. منابع ناشی از فعالیت های بشر که به طور عمده باعث ورود فلزات سنگین به محیط می گردند عبارت اند از: معدن کاری فلزات، صنایع کشاورزی، صنایع متالوژیکی، صنایع الکترونیک، باتری سازی و پساب های صنعتی. عوارض و اختلالاتی که به وجود می آورند در تمامی ارگان ها دیده می شوند و فاکتورهای مختلفی از جمله نوع فلز در آنها دخالت دارند. از مهمترین اختلالات و عوارض آن ها می توان به سرطان زایی، اثر بر سیستم اعصاب مرکزی و محیطی، اثر بر روی پوست، اثر بر روی سیستم خون ساز، اثر بر سیستم قلبی و عروقی، آسیب به کلیه ها و تجمع در بافت ها اشاره کرد. تاکنون تحقیقات و مطالعات زیادی بر روی فلزات سنگین و نتایج و آثار آن بر محیط زیست و انسان صورت گرفته است. و به دنبال ارایه راهکارهایی برای کاهش یا حذف این فلزات می باشند تا خطرات ناشی از آنها را به حداقل برساند. یکی از روش های مورد استفاده گیاه پالایی می باشد که با استفاده از گیاهان می توان فلزات را جذب، تثبیت و تجزیه کرد. در این مقاله به بررسی فلزات سنگین، منابع آن و آثار آن بر انسان پرداخته شده است.

فلزات سنگین، آلاینده پایدار