ارزیابی کیفیت زندگی در شهر سیرجان با رویکرد شهر سالم

با رشد و توسعه شهرنشینی در جوامع در حال توسعه، مشکلات شهرنشینی از قبیل تخریب محیط زیست، آلودگی، کمبود مسکن، کیفیت زندگی و ... شرایط دشواری را برای ساکنان شهرها فراهم آورده و سلامت عمومی که از مهمترین شاخص های کیفیت زندگی شهری می باشد، به میزان قابل توجهی تعدیل یافته است. برنامه ریزان شهری برای رفع این معضلات در جوامع شهری برنامه ریزی با رویکرد شهر سالم را در راستای تحقق توسعه پایدار شهری مطرح کرده اند تا از آن طریق وضعیت مطلوب زندگی را برای ساکنان شهرها فراهم سازند. برنامه ریزی شهر سالم به سلامت و کیفیت زندگی در شهرها تمرکز دارد. به نحوی که به شرایط زندگی مردم از تمامی ابعاد زیست محیطی، اجتماعی، بهداشتی، اقتصادی و کالبدی توجه خاصی شود. از اینرو در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و ارزیابی شاخص های شهر سالم در شهر سیرجان پرداخته شده است. ابتدا با استفاه از مطالعات کتابخانه ای شاخص های شهر سالم بر اساس شاخص های معرفی شده از سوی سازمان جهانی بهداشت و تجربه چند کشور و همچنین پژوهش های مشابه انجام شده در ایران در زمینه شهر سالم استخراج شده و سپس در قالب پرسشنامه میان ساکنین و کارشناسان سازمانهای مرتبط در مناطق شهر سیرجان توزیع شد. و در نهایت داده ها و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری - تحلیلی SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد شهر سیرجان از نظر شاخص های پنج گانه (سلامت، بهداشت عمومی، آسایش، ایمنی و امنیت و زیبایی) ارزیابی شده شهر سالم با استانداردهای شهر سالم فاصله دارد و در بسیاری از زمینه ها به برنامه ریزی و مشارکت مدیران و برنامه ریزان شهری و شهروندان نیاز دارد. در نهایت با توجه به یافته ها و نتایج تحقیق، راهکارها و پیشنهاداتی برای بهبود وضعتی شهر کرمان جهت رسیدن به شهر سالم ارایه شده است.

Keywords:

شهر سالم , توسعه پایدار , شاخص های شهر سالم , شهر کرمان