غلامرضا مهدی زاده - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
مجتبی دلاوری پاریزی - کارشناس ارشد مدیریت پروژه و ساخت، دانشگاه تهران
ارسلان صالحی کلام - کارشناس ارشد راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

تخریب زودهنگام به علت نفوذ آب، عمومی ترین مسیله و بزرگترین و تنها فاکتور ضعف زودهنگام روسازی های آسفالتی است. مهمترین دلیل رخ دادن این وضعیت، چسبندگی نامناسب بین قیر و سنگدانه های مورد استفاده در مخلوط آسفالتی است. برای بهتر کردن چسبندگی بین قیر و سنگدانه ها، مواد افزودنی ضدعریان شدگی به قیر و یا مصالح سنگی اضافه می شوند تا عمر روسازی را افزایش دهند. در این تحقیق از یک نوع ماده ضدعریان شدگی مایع به نام استارداپ 130 و نیز پودر سنگ آهکی به عنوان مواد افزودنی ضدعریان شدگی استفاده شده است. مصالح سنگی مورد استفاده در این پژوهش از نوع سنگدانه های سیلیسی است که این ستگدانه ها مستعد خرابی رطوبتی می باشند. قیر مورد استفاده در این پژوهش قیر خالص با درجه نفوذ 70-60 می باشد. از آزمایش نسبت کششی غیرمستقیم براساس استاندارد AASHTO T283 و آزمایش نسبت مقاومت نمونه های اشباع به خشک با استفاده از روش مارشال و استاندارد ASTM D1559 ، برای بررسی حساسیت رطوبتی نمونه های مخلوط آسفالتی گرم استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تاثیر پودر سنگ آهکی بر حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالت گرم نسبت به استارداپ 130، در درصدهای استفاده شده در این تحقیق، بیشتر است. لذا استفاده از پودر سنگ آهکی سبب پایداری بهتر مخلوطهای آسفالت در برابر آسیب های رطوبتی می گردد و استفاده از استارداپ 130 باید در درصدهای بالاتر مورد بررسی قرار گیرد.

حساسیت رطوبتی، مخلوط آسفالت گرم، پودر سنگ آهکی، استارداپ 130 پی