مسعود انتظاری یزدی

در این تحقیق که عنوان آن بررسی تعیین سبک رهبری اثر بخش در شهرداری مشهد می باشد، رهبری به عنوان یکی از عوامل اصلی موفقیت سازمان مدنظر گرفته شده است و رهبر موفق نیاز به رفتارهایی دارد که پیروان را برای دست یافتن به هدف های معین در موقعیت های مشخص یگانه ساخته و بر می انگیزد. شهرداری نیز همانند سایر سازمان های دیگر برای آن که بتواند مشکلات بزرگتر و پیچیده تر خود را حل کند و اهداف سازمانی را تحقق بخشد، نیاز به افراد آگاه و شایسته دارد تا با برنامه ریزی، هماهنگی و جهت دهی های به موقع و هوشمندانه در طرح و اجرای سیاست ها و برنامه های توسعه شهری ایفای نقش کند. لذا عنوان این تحقیق بررسی تعیین سبک رهبری اثر بخش در شهرداری مشهد انتخاب و با استفاده از مدل و نظریه اقتضایی رهبری فیدلر تست گردید. بر همین اساس فرضیاتی در این تحقیق ارایه شده است که در طول پروژه به بررسی و صحت و سقم آن پرداخته که آن فرضیات عبارتند از اینکه در شرایط مطلوب و نامطلوب رهبری، اثر بخش ترین سبک رهبری سبک وظیفه گرا و در شرایط میانی رهبری سبک رابطه گرا خواهد بود. در این تحقیق جامعه آماری از بین کارمندان و کارشناسان شهرداری مشهد تعیین گردیده است و اساس روش و ابزار گردآوری اطلاعات علاوه بر مطالعه مقالات و مراجع مربوطه، یک پرسشنامه نیز می باشد. این تحقیق از نظر روش پیمایشی و از نوع زمینه یابی می باشد که بر اساس آن محقق به تجزیه و تحلیل وضعیت موجود می پردازد. همچنین محرز می باشد که این پژوهش از نوع کاربردی بوده و در آن روش های مطالعه کتابخانه ای، پیمایشی(میدانی) و همبستگی (همخوانی) استفاده گردیده است که در آن سعی بر این است که اصول و روش های تدوین شده در روش کتابخانه ای را برای رهبری موفق پروژه ها به کار ببریم. در پایان فرضیات شرایط مطلوب، نامطلوب و نامطلوب با سبک رهبری وظیفه گرا رد شد و فرضیه شرایط میانی با سبک رهبری رابطه گرا تایید گردید.

شهرداری، اثربخشی، مقیاس LPC، سبک رهبری، رابطه رهبر پیرو، ساختار وظیفه