ارزیابی شکم دادگی ستون های سنگی مسلح در زیر خاکریز مسلح با بستر خاک سست CH

ساخت خاکریزهای مسلح بر روی خاک های خیلی نرم و اشباع، نیازمند بهره گیری از روشهای بهسازی خاک بستر از جمله تسلیح خاک با گروه ستون های سنگی می باشد. بدلیل اینکه اینگونه خاک ها دارای تکیه گاه جانبی کافی نمی باشند، ساخت و کاربرد ستون های سنگی مرسوم با در نظر گرفتن مقاومت برشی زهکشی نشده کم این خاک ها، تقریبا غیر ممکن است. این مشکل می تواند توسط پوشش مصالح ستون توسط ژیوسینتتیک ها حل شود. این تحقیق با استفاده از نرم افزار ABAQUS، به صورت سه بعدی و با در نظر گرفتن مدل رفتاری موهر - کولمب برای خاکریز مسلح، ستون های سنگی و Cam-Clay اصلاح شده برای بستر سست CH انجام گردید. برای رسیدن به نشستی مجاز و یکنواخت، ستون های سنگی در محدوده 6 متری از مرکز بسمت پنجه خاکریز مسلح قرار گرفتند و پارامترهای ثابت شامل : فاصله ستون های سنگی D2/5 (2 متر)، طول ستون های سنگی D 31/25 (25 متر) و پارامتر متغیر، درصد تسلیح ستون های سنگی بر حسب درصدی از طول ستون های سنگی می باشد. با توجه به ارزیابی تاثیر پارامترها بر عملکرد خاکریزهای مسلح مشاهده گردید که، افزایش طول تسلیح ستون های سنگی تا 70% طول ستونها بر پایداری خاکریز اثر گذار بوده و 53% الی 68% از شکم دادگی ستونهای سنگی می کاهد. همچنین با افزایش طول تسلیح ستون های سنگی، با گذر زمان انتقال نقطه دارای شکم دادگی حداکثر به تراز پایین تر بوقوع می پیوندد، که در راستای پایداری خاکریز مسلح می باشد.

Keywords:

خاکریز مسلح , ستونهای سنگی مسلح , ژیوسینتتیک , تحکیم , المان محدود