راهکار برای طراحی فضای جمعی، در مجاورت بافت تاریخی (نمونه موردی میدان عالی قاپو اردبیل)

طراحی فضای جمعی در بافت تاریخی روش های مختلفی را به خود دیده است، لیکن پژوهش حاضر از روش نوعملکرد گرایی، بهره جسته، روش نوعملکرد گرایی نوعی از عملکرد جدید و امروزین را در کنار ساختار کهن، که بیشتر، دیدگاه فرهنگی را مدد نظر خود قرار می دهد، پژوهش حاضر با بررسی نظریه های مختلف در زمین احیای بافت شهری و نشاندن ساختار جدید، از روش غیر مستقیم (پاسخ نامه) و روش مستقیم مطالعه رفتاری در محیط بهره جسته است، یافته های پژوهش موثر در طراحی فضای جمعی که موارد زیر را در خود داشته باشد موجب پوییایی ان مکان می شود، دعوت کنندگی، امنیت، مطلوبیت، پاسخ گویی فعالیتی، که هر کدام به موارد دیگر تقسیم می شود، که عوامل اصلی مورد نیاز فضاهای نو عملکرد گرایانه می باشند. و در نهایت به طراحی یک مجموعه فضاهای فرهنگی و ایجاد یک فضای باز امروزین که به بافت و ساختار های ان احترام گذاشته منتاج شده است.

Keywords:

فضای جمعی , بافت تاریخی , نو عملکرد گرایی