کتایون نیکخو - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، یاسوج، ایران
علی اکبر حیدری - دکتری معماری، عضو هیات علمی دانشکده فنی مهندسی دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران

در دنیای امروز ارتباط کودکان و طبیعت در حال قطع شدن است. به سبب گذراندن نیمی از وقت روزانه کودکان در محیط های آموزشی و تاثیر پذیری از این مکان ها، فضاهای آموزشی یکی از سرمایه هیا پنهان برای برقراری ارتباط بیشتربین کودک و طبیعت و در نتیجه گسترش و کشف خلاقیت در کودکان است. اکثر مکان های آموزشی در ایران در فضاهایی فاقد فضای سبز هستند و یا دارای کاربری غیراموزشی بوده اند که تبدیل به محیط آموزشی شده است. این پژوهش با کمک از تست خلاقیت تورنس در پی آن استکه دریابد میزان فضای سبز و نوع طراحی آن چه مقدار بر خلاقیت کودکان تاثیرگذار است. روش تحقیق میدانی و با استفاده از آزمون خلاقیت کودکان (تورنس) است که از طریق مصاحبه با کودکان 5 ساله در سه مهد کودک شهر شیراز و از بین 113 نفر کودکان این محیط های آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های بدست آمده با کمک نرم افزار spss و از طریق آزمون Anova و مقایسه میانگین ها تحلیل و ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهد بین میزان فضای سبز و نوع طراحی آن از یک سو، و میزان رشد و پرورش خلاقیت در کودکان، رابطه معناداری وجود دارد. همچنین این مطالعه نشان داد کودکانی که در طول دوره آموزش ارتباط بیشتری با فضای سبز و طبیعی دارند علاقه بیشتری به کشف مسایل جدید از خود بروز می دهند.

خلاقیت، کودک، مهد کودک، فضای سبز