مجتبی عباسی نودهی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش زلزله، پژوهشکده ساختمان و مسکن
علی بیت اللهی - مدیر بخش زلزله شناسی مهندسی و خطر پذیری، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی

در این پژوهش خطر زمین لرزه به روش احتمالاتی برای شهر قزوین با مختصات مرکزی 36 درجه و 23 دقیقه عرض شمالی و 50 درجه و 2 دقیقه طول شرقی در محدوده ای به شعاع 150 کیلومتر از مرکز شهر انجام گرفت و به کمک آن، اثر خاک نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است (تعیین ضریب بزرگنمایی). به این منظور از داده های لرزه ای زلزله های دستگاهی و تاریخی ثبت شده در منطقه استفاده شده است. به کمک نقشه ی گسل های فعال ایران (در مقیاس 1:2500000) [1] مشخصات زلزله های رخداده در منطقه، چشمه های لرزه ای تعیین شده اند. مقادیر b-value ( شیب خط رابطه ی گوتنبرگ - ریشتر) و Rate (آهنگ میانگین رخداد های لرزه ای سالانه) به عنوان پارامترهای لرزه خیزی منطقه توسط روش Kijko & Sellevoll [2] محاسبه شدند که بترتیب برابر با 0/56 و 1/14 (Mmin≥4) بدست آمدند سپس با استفاده از نرم افزار کاربردی EZ-FRISK [ 3 ] لرزه خیزی منطقه تحلیل گردید. دوره ، های بازگشت 2475، 975، 475 و 10 سال در نظر گرفته شده اند. با توجه به نتایج حاصل، بیشینه ی شتاب منطقه تقریبا به طور ثابت 0/49g برای زلزله های با احتمال فراگذشت 2% در 50 سال، 0/36g برای زلزله های با احتمال فراگذشت 5% در 50 سال، 0/28g برای زلزله های با احتمال فراگذشت 10% در 50 سال و 0/04g برای زلزله های با احتمال فراگذشت 99/5% در 50 سال بدست آمده اند. با توجه به ملاحظات ژیوتکنیک منطقه و با استفاده از روش تحلیل خطی معادل (به کمک نرم افزار EERA) ضریب بزرگنمایی برابر با 1/29، برای این شهر بدست آمد.

تحلیل خطر زلزله، تحلیل احتمالاتی، EZ-FRISK، Zmap، PSHA، ملاحظات ژیوتکنیک، دوره ی بازگشت