تاثیر سطح نسبی بازشوها بر نیاز لرزه ای - غیر خطی ساختمان های مصالح بنایی

ساختمان های مصالح بنایی غیر مسلح طیف گسترده ای از ساختمان های موجود در کشور را تشکیل می دهند. این قبیل ساختمان ها در زلزله های گذشته، رفتار لرزه ای مناسبی را از خود نشان نداده اند. که علت اصلی آن را می توان در کمبود شکل پذیری مناسب آنها جستجو کرد. تنها عناصر سازه ای این نوع ساختمان ها، دیوارهای برشی آجری هستند که هر دو نقش باربری ثقلی و جانبی را بر عهده دارند. بازشوهایی که در این دیوارها به منظور تعبیه محل درب و پنجره ایجاد می شود می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای در رفتار لرزه ای آنها داشته باشند. لذا، در این مقاله با استفاده از روش ارزیابی ظرفیت برشی دیوارهای سازه ای که یک روش مبتنی بر تغییر مکان برای تعیین منحنی ظرفیت ساختمان های مصالح بنایی می باشد به بررسی تاثیر سطح نسبی بازشوها بر نیاز لرزه ای غیر خطی این ق4بیل ساختمان ها پرداته می شود. بدین منظور، پارامترهای شکل پذیری و مقاومت لرزه ای دیوارهای آجری دو بعدی با درصد بازشوهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از این است که با افزایش سطح نسبی بازشوها، شکل پذیری ساختمان های مصالح بنایی غیر مسلح افزایش یافته ولی در عوض مقاومت لرزه ای آنها کاهش می یابد.

Keywords:

رفتار لرزه ای , ساختمان های مصالح بنایی غیر مسطح , نیاز لرزه ای - غیر خطی , منحنی ظرفیت ساختمان , سطح نسبی بازشوها