فاطمه بذرافشان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ،گروه مهندسی معماری ، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی،کرج،ایران
سیروس باور - دکتری معماری و استاد دانشگاه آزاد اسلامی،واحد علوم و تحقیقات تهران

در قرن معاصر موضوع رابطه انسان و محیط و قابلیت ترجمه آن به زبان طراحی محیط و معماری، مورد توجه پژوهشگران این حوزه از دانش بوده است . در این راستا شناخت انسان و ویژگی های محیط زندگی او و چگونگی برقراری رابطه میان این دو عامل اهمیت دارد. یادگیری، بخش مرکزی زندگی هر فرد است . حتی زمانی که به آن فکر نمی کنیم نیز اتفاق می افتد.رشد روزافزون و وسعت تغییرات رو شهای آموزشی در سالهای اخیر، سازگار نمودن بستر یادگیری با تمامی جوانب نیازهای یادگیرنده، در کانون توجه متخصصین آموزش قرار گرفته است . چرا که محیط فیزیکی به سبب ساختار خود میتواند تعاملات و در پی آن فرآیند یادگیری را تقویت و یا تضعیف نماید . دیدگاه جدید نسبت به آموزش در مدارس ، به جای تزریق و انتقال مطالب، دانش آموزان را به جستجو و کشف وا می دارد. بر این اساس مدارس جدید بیش از آن که محل سخنرانیهای یکسویه معلمین باشد، کانون تحرک اجتماعی دانش آموزان و محیط ترغیب کننده نیروی خودباوری و خود ادراکی آنها است . رویکردهای جدید نسبت به یادگیری خلاق ، نیازمند حرکت، کار گروهی و پویایی دانش آموزان است . . نوشتار حاضر با تکیه بر ذات جستجوگر و تجربه پذیر دنیای دانش آموزان و به منظور پاسخگویی به تحولات گسترده رو شهای آموزشی، ضرورت بهره گیری از عامل انعطا فپذیری در محیطهای یادگیری فضاهای آموزشی را مورد تاکید قرار داده و در این رابطه برخی از راهکارهای انعطا ف پذیر نمودن یک محیط یادگیری، قابلیتها و مزیتهای این عامل ارایه میگردد . در نهایت چنین استنتاج میشود که خلق یک محیط یادگیری انعطا ف پذیر، که همیشه در حال طراحی توسط کاربران آن است، به نوعی، سازگاری با تجربه پذیری دنیای دانش آموزان و همسویی با تغییرپذیری رو شهای نوین آموزشی را در بر می گیرد .

محیط انعطاف پذیر ،یادگیری خلاق، محیط یادگیری ، فضاهای آموزشی