بررسی تطبیقی رقص سماع و رقص شیوا
Publish place: International Conference on Architecture, Urban Planning, Civil Engineering, Art and Environment; Future horizons, look to the past
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 357
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICAUCAE01_1798
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396
Abstract:
از دیر باز در سرزمین های شرقی خصوصا ایران و هند مناسکی برای تقویت همبستگی های اجتماعی، مذهبی وجود داشته که خود این مناسک دارای تقدس بوده است. از جمله این مناسک، رقص های آیینی سماع و شیوا است که در میان فرق متصوفه در ایران و هندوها رواج دارد. از دیدگاه هنر، زبان رقص، زبان نماد و نشانه و وسیله ای برای ارتباط ساختارهای اجتماعی و فرهنگی است. بررسی رقص در آیین ها برای شناخت کامل تر مذاهب و فرهنگ های برخاسته از آن لازم و ضروری است. همچنین برای شناخت بهتر مراسم آیینی، تطبیق و مقایسه آن با مراسم های دیگر، به روشن شدن بهتر مسایل کمک می کند. در این مقاله که هدف آن مقایسه و تطبیق دو مراسم آیینی رقص سماع و شیواست با استفاده از روش مطالعه تطبیقی به بررسی و نقد دوگونه از مهمترین رقص های آیینی- اسطوره ای یعنی رقص سماع در ایران و رقص شیوا در هند و بررسی اشتراکات آنها پرداخته شود. نتایج بررسی ها نشان می دهد که این دو رقص هر دو ریشه مشترک فرهنگی هندواروپایی دارند و نشان دهنده باورهای دینی پیروان آنها و رابطه عمیقشان با مبدا آفرینش می باشد. همچنین در اجرای آیین رقص نیز اشتراکات دیگری دارند که به طور خلاصه عبارتند از: وحدت وجودی، عشق و محبت، آشکار شدن و دریافت حق و سرور ناشی از این دریافت در رقص. اشتراکات دیگری ازجمله رنگهای مشترک در نماد های هردو آیین، آلت های موسیقی کوبه ای که معنای مشترکی را داراست و سرکوب منیت و هوس های شهوانی وجود دارد. به طور خلاصه می توان گفت که در هر دو آیین رسیدن به حق و حقیقت هدف اصلی رقصها و مراسم آیینی آن ها است.
Authors
الهام کیانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه هنر اصفهان