مدلسازی و بررسی عملکرد یک موتور هیسترزیس کنترل شده توسط منبع تغذیه اینورتری

موتورهای هیسترزیس، موتورهای سنکرون خود راهاندازی هستند که بر اساس خصوصیات پسماند مواد مغناطیسی عمل میکنند. تجربیات آزمایشگاهی نشان میدهد که حتی اگر موتور برای کار با ولتاژ و بار نامی بطور بهینه طراحی شده باشدلازم است ولتاژ تغذیه در شرایط بار جزیی وابسته به مقدار بار، در یک مقداری کمتر از ولتاژ ندامی تنظیم شود تا موتدور ضمن حفظ سرعت سنکرون با یک بهره قابل قبول کار کند. در این مقاله با مدلسازی رژی عملکرد دینامیکی وگذرایی یکنمونه موتور هیسترزیس تخت، تاثیرات مقدار ولتاژ تغذیه بر عملکرد موتورهیسترزیس در رژیم های گذرایی بار گذاری،باربرداری و راهاندازی و همچنین رفتارهای حالت دایمی متعاقب آنها مورد بررسی قرار میگیرد. در این مقاله به عنوان یک نتیجه نشان داده میشود که حداقل برای موتور مورد مطالعه در این مقاله با ساختار ماشین و مواد خاص بکار گرفته شدهدر آن، ولتاژ تغذیه بهینه برای تامین اغلب خواستههای عملکردی به خصوص بهره بالا و دامنه نوسانات هانتینگ کم در هدر باری، همان حداقل مقدار ولتاژی است که ماشین در مرز شرایط خروچ از سنکرونیسم قرار میگیرد. البته لازم است ماشین در حین راهاندازی با یک مقدار ولتاژ بالاتر تغذیه شود تا ماشین سریعتر به سرعت سنکرون برسد و پس از رسیدن به سرعت سنکرون ولتاژ تغذیه وابسته به مقدار بار کاهش داده شود تا موتور در مرز خروج از سنکرونیسم قرار گیرد.

Keywords:

موتور هیسترزیس , مدلسازی دینامیکی گذرایی , ولتاژ تغذیه متغیر , هانتینگ