بهره برداری منابع انرژی های نو باتوجه به مزایایی زیست محیطی واقتصادی

تامین انرژی الکتریکی با استفاده از انرژی های پاک مانند انرژی باد و خورشید، باعث کاهش میزان آلاینده های تولیدی از سوی سیستم قدرت می گردد .اما ژنراتورهای بادی و سلول های خورشیدی، برخلاف ژنراتورهای حرارتی، به دلیل ماهیتتصادفی سرعت باد و تابش خورشید نمی توانند توان ثابت معینی را تولید نمایند .در این مقاله مدلی برای پیاده سازی عدم قطعیت توان تولیدی مزارع بادی و خورشیدی ارایه می شود که می تواند در برنامه ریزی بهره برداری سیستم قدرتاستفاده شود .با به کارگیری مدل تکه ای خطی واحدهای حرارتی و خطی سازی مسیله مشارکت واحدها یک روش برنامهریزی خطی عدد صحیح مختلط برای حل مسیله به کار گرفته شده است. روش پیشنهادی به یک سیستم نمونه شاملپنج واحد حرارتی و یک مزرعه بادی و یک مزرعه خورشیدی اعمال شده است .دو حالت برای بررسی تاثیر منابع تجدیدپذیر بر هزینه بهره برداری و میزان انتشار آلاینده ها در نظر گرفته شده است و نتایج آن ها بررسی شده و مورد تحلیل قرار گرفته است.

Keywords:

آلاینده زیست محیطی , برنامه ریزی خطی , مزرعه بادی , مزرعه خورشیدی , مشارکت واحدها