ارزیابی و مقایسه تکنیک های تخصیص منابع در رایانش ابر

هدف رایانش ابری اجرای پردازشهای موازی در ارتباط با منابع بزرگ توزیع شده است. با این وجود، مدل رایانش ابری در مقایسه با سایر مدلهای پردازشی به میزان فزایندهای به حالات در اختیار گرفتن و مصرف منابعمیان ارایهدهندگان سرویس و کاربران آن وابسته می باشد. از این رو چگونگی تخصیص منبع به صورت منطقی بگونهای که نیازمندیها و الزامات هر دو طرف )ارایهدهندگان سرویس و کاربران( رفع شود؛ موضوعی است کهتوجه گستردهای را به خود معطوف داشته است. در واقع رایاتش ابری یک فناوری مبتنی بر تقاضا می باشد، به طوریکه تخصیص منابع پویا و انعطاف پذیر را برای خدمات تضمین شده و قابل اعتماد، به طریق پرداخت هزینهبه هنگام استفاده از خدمات به عموم ارایه می دهد. تمام هدف این تحقیق نشان دادن ویژگی منحصر به فرد اینفناوری بوده که میتواند به صورت همزمان، به هر تعداد از خدمات مبتنی بر محاسبات ابری، توسط هر تعداد ازکاربر دسترسی پیدا کرد. بنابراین، اینکه هر کاربر می بایست به طریقی ماهرانه از منابع کافی برخوردار گردد، یک امر لازم الاجرا می باشد. تخصیص منابع در محاسبات ابری، چیزی جز یکپارچه سازی اقدامات تسهیلاتی تامین کننده ابر محاسباتی به منظور بهره برداری و تخصیص منابع نادر، نمی باشد. از این رو در این تحقیق به بررسی تکنیک های تخصیص منابع پرداخته شده و در نهایت مقایسه ای بین این تکنیک ها انجام شده است.

Keywords:

رایانش ابر , داده و تخصیص منابع