رویا شیخ دارانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری
مبینا روحی - استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد محمود آباد

جمهوری خلق چین در شرق قاره اسیا و غرب اقیانوس آرام با وسعتی حدود 9600000 کیلومتر مربع بزرگترین کشور آسیا و سومین کشور بزرگ جهان پس از روسیه و کانادا است.. ایرانی ها و چینی ها در دو سوی آسیا و فاصله هزاران فرسنگ توانسته بودند در روزگاران گذشته با وسایل ابتدایی سفر با یکدیگر مناسبات فرهنگی و بازرگانی برقرار نمایند. روابط بین ایران و چین نه تنها در حوزه ی سیاسی و تجاری بلکه در حوزه ی فرهنگی، مذهبی، مبادلات مردمی نیز دارای سوابق دیرینه ای است.این عمق روابط تا حدی گسترش یافت که مسلمانان تحت حمایت امپراطوری چین توانستند به ترویج آیین اسلام پرداخته و بناهای اسلامی از جمله مساجد را در چین بنا نمایند. براساس نیازهای دینی بناها، اماکن مذهبی با تلفیق سبک های ایرانی _عراقی و معماری بومی در شهرهای ساحلی چین ساخته شد که با سبک های معماری اسلامی از طریق جاده ابریشم وارد چین شده بودند متفاوت بود بصورت کلی در بناهای اسلامی نه تنها در پلان های بیرنی و درونی بنا بلکه در ارایه های معماری بند بهره گیری از عناصر معماری و تزیینی ایرانی _ اسلامی دیده می شود.

کشور چین، روابط با ایران، مساجد اسلامی، اسلام در چین، عناصر معماری